فرقی نمی کند صدهزار متربع باشد یا ده متر مربع، یک مجتمع چند عملکرده باشد یا یک ورودیِ ساده برای یک خانه، داخلِ ایران باشد یا خارجِ ایران، طرحی که برای همیشه روی کاغذ می ماند آدم را به این فکر می اندازد که کاش این وقت را، این عمر را، جور دیگری هدر می دادم؛ مثلا روی کاناپه دراز می کشیدم و کتابی مجله ای چیزی ورق می زدم…
و به تازگی چقدر از این طرح ها دور و برم زیاد شده اند!!
: –)
هدر دادن وقت چرا؟
شاید هم این غُرغُرها به سن و سال بی ربط نباشد، احسان جان!
اهان:-)
اين هم بخشي از زندگي است
بله محمدرضا، متاسفانه همینطوره : -)