سپید 1 This entry was posted in شعر on فوریه 18, 2010 by مسعود آسمان که فرو ریخت،دستهای تو پیدا بود.در سراسر سپید سرد،آنچه می تپید هنوزنبض تو بود.
پاسخ ↓ سعيد سليماني فوریه 18, 2010 at 5:02 ب.ظ سلام مسعود جاندر این فضای سیاست زده و سرد، تلاش می کنم که از نوشته ات برداشتی غیر ادبی نداشته باشم. بنابراین، می گم خیلی زیبا نوشته ای!نبضت تا ابد پر تپش باد!
سلام مسعود جان
در این فضای سیاست زده و سرد، تلاش می کنم که از نوشته ات برداشتی غیر ادبی نداشته باشم. بنابراین، می گم خیلی زیبا نوشته ای!
نبضت تا ابد پر تپش باد!