جدول ستارهها میانبُر نیست. اگر بود، خوب بود. هم زود تکلیفمان با فیلمها روشن میشد، هم با منتقدان. هم عیار فیلمها دستمان میآمد، هم عیار ستارهدهندگان. اما با جدول ستارهها، نه این شدنیست، نه آن. این، دیدن خود فیلم است؛ گذاشتنش کنار فیلمهای دیگرِ سینماگر و کنار سینما. آن، خواندن خود منتقد است؛ به تمامی و با حوصله. جدول ستارههای یک مجله، نشان میدهد چه فیلمهایی آنجا دیده شده. یا حداکثر، کدامها آنجا پسندیده شده. به «چرا؟» جواب نمیدهد. کمک بیشتری نمیکند. برای قضاوت کردن نیست. نه قضاوت درستی ستارهها، نه قضاوت سلامت ستارهدهندگان. صرفا محض اطلاع است. راه میانبُر نیست. کاش بود.