ستاره‌ها 4


 

 

جدول ستاره‌ها میان‌بُر نیست. اگر بود، خوب بود. هم زود تکلیف‌مان با فیلم‌ها روشن می‌شد، هم با منتقدان.  هم عیار فیلم‌ها دست‌مان می‌آمد، هم عیار ستاره‌دهندگان. اما با جدول ستاره‌ها، نه این شدنی‌ست، نه آن. این، دیدن خود فیلم است؛ گذاشتنش کنار فیلم‌های دیگرِ سینماگر و کنار سینما. آن، خواندن خود منتقد است؛ به تمامی و با حوصله. جدول ستاره‌های یک مجله، نشان می‌دهد چه فیلم‌هایی آن‌جا دیده شده. یا حداکثر، کدام‌ها آن‌جا پسندیده شده. به «چرا؟» جواب نمی‌دهد. کمک بیشتری نمی‌کند. برای قضاوت کردن نیست. نه قضاوت درستی ستاره‌ها، نه قضاوت سلامت ستاره‌دهندگان. صرفا محض اطلاع است. راه میان‌بُر نیست. کاش بود.


‎پیام بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

4 ‎افکار در “ستاره‌ها

  • محمدرضا

    مسعود جان شنيده‌ام در شماره‌ي آخر کايه،‌ منتقدان هيچ ستاره‌اي به خواب زمستاني جيلان نداده‌اند. درست است؟

  • سیاوش

    جدول ستاره‌ها میان‌بُر است. مگر اینکه شما کارکرد جدیدی برایش انتخاب کرده باشید. فلسفه ی وجودی ستاره به غیر از میانبر بودن چه می تواند باشد؟ که اگر غیر از این باشد آیا بازی ای بچه گانه با فیلم و به تبع آن با فیلمساز و به تبع آن با آبرو و حیثیت و شان او نیست؟ که ستاره می دهم، پس وجود دارم؟؟؟
    آنکس که فیلم و فیلمساز را با ستاره می سنجد، خود نیز باید با ستاره هایش سنجیده شود و فارغ بال از ماجرا در نرود.
    بنده هیچ مشکلی با ستاره دادن ندارم. چرا که تکلیف منتقد را با فیلم به صورتی موجز روشن می کند.
    ___ سرت سلامت

    • مسعود ‎ارسال نویسنده

      نمی‌شود گفت فلان منتقد خوب (یا بد) است چون به آن فیلم کم (یا زیاد) ستاره داده. باید بروی آن منتقد را تمام-و-کمال بخوانی و بفهمی و بعد قضاوت کنی. در این معنا، جدول ستاره‌ها نمی‌تواند میان‌بر باشد. گیرم که ستاره‌ها تکلیف منتقد را با فیلم روشن کند، اما نه تکلیف ما را با فیلم روشن می‌کند و نه با منتقد.